Σήμερα υπήρχαν λίγα σύννεφα στον ουρανό και ο καιρός ήταν κάπως περίεργος. Αποφασίσαμε να συζητήσουμε για τους πρόσφυγες και τους άστεγους. Μία συζήτηση πολύ βαθιά που μεταλαμπάδεψε ενσυναίσθηση και αγάπη στους μαθητές.
Με αφορμή την κουβεντούλα μας, αποφασίσαμε να δούμε στην πράξη πως η δύναμη της ομάδας θα μπορούσε να βοηθήσει.
Μοιράσαμε πολύχρωμα στεφάνια και τα τοποθετήσαμε στην αυλή μας. Κάθε στεφάνι ήταν ένα ασφαλές καταφύγιο. Η μουσική ξεκίνησε και τα παιδιά έτρεχαν και χόρευαν αμέριμνα έξω από τα καταφύγιά τους. Όταν η μουσική σταματούσε, έψαχναν να βρουν ένα διαθέσιμο καταφύγιο για να μείνουν.
Σε κάθε γύρο αφαιρούσαμε ένα στεφάνι. Το «άστεγο» παιδί φιλοξενούσαν άλλοι φίλοι του που το καλούσαν να μοιραστούν το ίδιο καταφύγιο. Στο τέλος, όλα τα παιδιά συνδέθηκαν μέσα στην ίδια στέγη.
Η ομάδα δημιουργεί τις βάσεις και αντιμετωπίζει όλες τις δύσκολες συνθήκες.
